Στον Ρέμο και σε όσους πάνε και διασκεδάζουν έχει αρχίσει σκληρό αγώνα η εφημερίδα
. Αλλά και εσείς βρε παιδιά, τι πήγατε και κάνετε βουνά τα λουλούδια , μπροστά στο βάρδο;
Τα άρθρα πάντως ... πάσχουν. Από τη μια μεριά....
κατηγορούν τους θαμώνες για τη ΅ζημιά" που έχουν κάνει και από την άλλη , κατηγορούν τον Ρέμο, και τον περιγράφουν " ντυμένο σαν επαίτη:' φορεί ένα στενό σακάκι τουλάχιστον δύο νούμερα μικρότερο από το μέγεθός του και ένα τρισάθλιο τζιν, φθαρμένο, τρυπημένο και μπαλωμένο".
Μα, τη φτώχεια και τις στιγμές που περνάμε θέλει να δείξει ο Ρέμος με αυτό το καραφτωχικό ντύσιμο. Από την άλλη , ο δημοσιογράφος πού το έγραψε , δεν θα ξέρει ότι αυτά τα τρυπημένα και μπαλωμένα τζιν μπορεί να κοστίζουν και καμιά 300άρα.
Τώρα για να σας ενημερώσουμε πλήρως, το μείζον θέμα, αυτό ξεκίνησε το περασμένο Σάββατο, όταν ο Κώστας Ζούλας έγραψε στο άρθρο του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ με τίλο " Έλα ( τρόικα) να μας τελειώσεις" :
" Έχοντας 3-4 χρόνια να βρεθώ σε αυτό που ονομάζεται «μπουζούκια», η πρόσκληση φίλου για «μια βραδιά στον Ρέμο», το προηγούμενο Σάββατο, μού φάνηκε ελκυστική. Θα ικανοποιούσε, άλλωστε, και την περιέργειά μου να δω πώς έχουν μετεξελιχθεί τα «πολιτιστικά κέντρα» της Θεσσαλονίκης, όπως τα είχε αποκαλέσει ο Ευ. Γιαννόπουλος.
Η βραδιά, όμως, απεδείχθη σοκαριστική. Γιατί ενώ η χώρα καταρρέει είχα την ψευδαίσθηση, ο αφελής, ότι κάτι θα είχε αλλάξει και στα μπουζούκια. Ε, λοιπόν, τα λουλούδια που εκτοξεύθηκαν στα πόδια του τραγουδιστή σχημάτισαν -και δεν υπερβάλλω- ένα λόφο ύψους μισού μέτρου απ’ άκρη σ’ άκρη της πίστας. Για την ακρίβεια, τον λόφο σχημάτισαν κάτι παραλληλόγραμμα φελιζόλ στα οποία τοποθετούνται πλέον τα ημιμαραμένα γαρίφαλα.
Όσο δε το κέφι μεγάλωνε, οι λουλουδούδες έκαναν κάτι που πρώτη φορά αντίκρισα: Σχηματίζοντας ουρά από την κουζίνα ώς τα πρώτα τραπέζια, έδιναν ταχύτατα η μία στην άλλη τα φελιζόλ -σαν γραμμή παραγωγής- για να μη χάνεται λεπτό εκτόξευσης από τους μερακλωμένους θαμώνες. Ενας πιτσιρικάς 22-23 ετών μπροστά μου θα πέταξε και 100 τέτοιες ντουζίνες. Και μάλιστα έχασε τη λουλουδοβεντέτα από τους απέναντι μεσήλικες, ενώ ο τραγουδιστής διασκέδαζε την αδυναμία του να περπατήσει από τα χιλιάδες φελιζόλ, σχολιάζοντας ότι «αυτά είναι τα πραγματικά οδοφράγματα»...
Η αρχική μου έκπληξη μετεβλήθη γρήγορα σε αηδία. Κάθε ντάνα φελιζόλ κόστιζε, λέει, 40 ευρώ, αλλά «σου κάνουν καλύτερη τιμή αν πετάξεις πολλές». Ποιοι είναι αυτοί που ακόμη και σε αυτήν τη συγκυρία πετούν κυριολεκτικώς τα λεφτά τους σε δημόσια θέα, αναρωτήθηκα. Τι δουλειά κάνουν, τι δηλώνουν ότι κερδίζουν και πώς δεν ντρέπονται, ακόμη και τώρα, να επιδεικνύουν τον «πλούτο» τους; Εχει μπει ποτέ εδώ μέσα το ΣΔΟΕ, κόβεται καμιά απόδειξη;
Εφυγα με τη θλιβερή σκέψη ότι πιθανώς αξίζουμε τελικά αυτό που περνάμε. «Καρδιά μου μην ανησυχείς» τραγουδούσε ο Αντώνης, όταν έφευγα, αλλά εμένα έκτοτε με στοιχειώνει ο εξής εφιάλτης: Βλέπω την κ. Μέρκελ να εισβάλλει έξαλλη στο μαγαζί, να κλείνει τον γενικό του ρεύματος και αυτούς τους κρετίνους να εξακολουθούν να τραγουδούν μεθυσμένοι το «Μα δεν τελειώσαμε»..."
Ακολούθησε την Τετάρτη, ο Στέφανος Κασιμάτης:
" Η φωτογραφία που μας έστειλε ο φίλος της στήλης Ε. Σ. σοκάρει. Βλέπουμε τα τραπέζια ενός «πολιτιστικού κέντρου» (κατά τη γιαννοπούλειο έννοια του όρου...) γεμάτα από κόσμο, ακόμη και στον εξώστη. Στο κέντρο της πίστας στέκεται ένα χονδρουλό παιδί, ντυμένο σαν επαίτης: φορεί ένα στενό σακάκι τουλάχιστον δύο νούμερα μικρότερο από το μέγεθός του και ένα τρισάθλιο τζιν, φθαρμένο, τρυπημένο και μπαλωμένο. (Ο επιστολογράφος με πληροφορεί ότι το παιδί αυτό λέγεται Ρέμος και είναι ένα είδος λαϊκού βάρδου).
Το ανοίκειο (ελληνιστί: σοκαριστικό) της εικόνας είναι ότι όλη η πίστα, μέχρι το ύψος των γονάτων του αοιδού, είναι σκεπασμένη με εκατοντάδες πλαστικά κουτιά που περιέχουν γαρίφαλα. Το σχόλιο του Ε. Σ. που συνοδεύει τη φωτογραφία έχει ως εξής: «Αυτό που βλέπετε είναι μια απλή καθημερινή (Πέμπτη) στη Θεσσαλονίκη. Κάθε πανεράκι τιμάται 15 ευρώ - κάντε τον υπολογισμό. Σημειώστε μάλιστα ότι όλα αυτά συνέβησαν σε λιγότερο από τα 120 δευτερόλεπτα, που χρειάστηκε ο Αντώνης Ρέμος για να πει το “Είναι στιγμές”». Το δικό μου σχόλιο, για λόγους στοιχειώδους αυτοπροστασίας, θα μου επιτρέψετε να το κρατήσω για τον εαυτό μου - αν και υποψιάζομαι ότι οι περισσότεροι θα συμφωνούσατε..."
Τη φωτογραφία με το βουνό από λουλούδια και το πάμπτωχο ντύσιμο του Ρέμμου το Πάμε Λουκέτο, την είδε στη LIFO, σε κείμενο του ΅Αρη Δημοκίδη, με λεζάντα "H φωτογραφία που συμπυκνώνει την εθνική μας σχιζοφρένεια " .
Δεν θα τοποθετηθεί το Πάμε Λουκέτο , αν δεν τοποθετηθούν πρώτα ο Αλέξης Παπαχελάς , ο Στάθης Τσαγκουρασιάνος και ο Γ. Αλαφούζος από το τουίτερ.
Πάντως έχει κατά νου κάτι. Ο σορός αυτός από λουλούδια και πανέρια, να γίνεται από τα χαρτιά με τις έκτακτες εισφορές!
Και επειδή το Πάμε Λουκέτο είναι πάντα ένα κλικ μπροστα σας σας δίνει ένα βίντεο από τις εμφανίσεις το Ρέμου στη Θεσσαλονίκη και μπορείτε να κρίνετε κι εσείς τα βουνά των λουλουδιών και το φτωχικό ντύσιμο του καλλιτέχνη.
Εμείς διαπιστώνουμε ότι οι περισσότεροι δίσκοι με τα λουλούδια που πετιούνται είναι ... άδειοι , όπως άδεια είναι τα πιάτα γενικώς αυτή την εποχή ( άντε, το λαικίσαμε και σήμερα, πάμε βίντεο να διασκεδάσουμε! )
