Του Λάκη Μπέλλου, από την Εφημερίδα των Συντακτών)
ΕΦΥΓΕΣ νωρίς, απροσδόκητα. Η ελληνική συμμετοχή στη Γιουροβίζιον , δεν υπάρχει πια. Όταν ακούσαμε τις πρώτες πληροφορίες για το θλιβερό γεγονός της μη συμμετοχής μας φέτος δεν θέλαμε να το πιστέψουμε. Έχουμε δεχθεί τόσα χτυπήματα της μοίρας με την κρίση, αλλά αυτό δεν μπορούμε να το δεχτούμε. Είναι αβάσταχτος ο πόνος.
ΠΡΟΣΩΠΑ κέρινα στο άκουσμά της μη συμμετοχής μας , χέρια κρύα, στην αναπόληση των μοναδικών τηλεοπτικών στιγμών που ζήσαμε , στιγμών αλλοτινών. Που κλεινόμασταν στα σπίτια μας και δίναμε αστρονομικά νούμερα τηλεθέασης στις μεταδόσεις . Τα θυμόμαστε και πραγματικά τρέχουν ποτάμι τα δακρυά μας σαν την καταιγίδα που διέκοψε τον αγώνα Παναθηναικού - Προοδευτικής, λόγω επιτυχίας δύο γκολ από τον Φορναρόλι.
ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΘΥΜΗΘΟΥΜΕ αδικοχαμένη μας Γιουροβίιζιον;
2004: 75,5% στα μεγάλα 34,2% στα μικρά νούμερα.
2006: 82,6% ρεκόρ τηλεθέασης όλων των εποχών, 35,2% στα μικρά, αχχχχχ.
ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ πέρσι με την αποκαλυπτική Ελεθερία Ελευθερίου
68,6% στα μεγάλα και 28,5% στα μικρά , στη μέση αυτής της κρίσης που είναι το πρόσχημα για τη μη συμμετοχή της χώρας μας στο μοναδικό αποκούμπι της ζωής μας . Ωραία κόψατε τη Γιοροβίζιον, τι πετύχατε; Σας αρέσει να μας βλέπετε με ένα μαύρο μαντήλι κλεισμένοι στα σπίτια μας να κλαίμε τη μοίρα μας; Γιατί; Γιατι;
ΑΒΑΣΤΑΧΤΟΣ ο πόνος μας καθώς θυμόμαστε τις στιγμές που ζήσαμε μαζί 2005, αχ τι θυμόμαστε τώρα, Έλενα Παπαρίζου, νικήτρια για την Ελλάδα στο Κίεβο το 2005. Το βρακί, δεν μπορώ να πώ τίποτα , όλοι έχουμε στο μυαλό μας τις μοναδικές στιγμές, η αποθέωση στο προαύλιο της ΕΡΤ, Δάφνη Μπόκοτα, Τζώνη Καλημέρης.
ΠΟΙΟΣ θα ξεχάσει αγαπημένο μου πανηγυράκι, τον παροξυσμό του 2004 με τον Σάκηηηηηηηηηηηη Ρουβά και το Shake it. Ακόμα κουνιόμαστε στο ρυθμό. Σκόρπιες λέξεις , τίτλοι, ονόματα είναι μαχαίρια στην καρδιά μας. Καλομοίρα , Secret combination, Λίγο κρασί λίγο θάλασσα και τ´ αγόρι μου, Θάναι σαν να έρθει η άνοιξη, Σοφία Βόσσου- Ανδρέας Μικρούτσικος, τι να πρωτοπούμε σε αυτές τις δύσκολες στιγμές αγαπημένη μου Γιουροβίζιον;
ΜΑΤΙΑ κλαμένα παντού. Κλαίμε βουβά όμως. Και κλαίμε όχι μόνο μια φορά, αλλά 26 φορές. Μια φορά για κάθε συμμετοχή μας. Δεν μας μιλάς. Νιώθω όμως να μας χαμογελάς. Σαρδόνεια. Γιατί ποτέ πια η Ελλάδα δεν θα είναι ίδια , χωρίς τη συμμετοχή μας στη Γιουροβίζιον.
ΤΟ ΚΕΝΟ σου τεράστιο, Γιουροβίζιον. Τι θα το αντικαταστήσει δηλαδή; Θα βλέπουμε το βίντεο του πρωθυπουργού; Ας είμαστε σοβαροί! Ας είνσι ελαφριά τα βίντεο από τις προηγούμενες συμμετοχές που σε σκεπάζουν! Αθάνατη!
