Αλίμονο! ¨Ενας διάσημος κριτικός κινηματογράφου, να μην κάνει κριτική για έναν σκηνοθέτη, λίγες ώρες μετά το θάνατό του , σχολιάζοντας την προσωπική του ζωή; Το πράττει o κύριος Δ. Δανίκας για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο και ... αποτελειώνει τον σκηνοθέτη: " Δεν θέλω να υπογράψω αγιογραφία, αλλά όλη την αλήθεια. Όπως την έζησα και την άκουσα από τους συνεργάτες του. Στα γυρίσματα για τον «Μεγαλέξαντρο» πάνω στα βουνά και τα χιόνια το συνεργείο τρέμει από το κρύο και από την πείνα. Η τροφοδοσία της παραγωγής, που την είχε αναλάβει η Φοίβη, μέλλουσα κυρία Αγγελοπούλου, γινόταν με το σταγονόμετρο. Έτσι κάποιοι από το συνεργείο έγραψαν στον τοίχο «Ο Θόδωρος και η καταραμένη Φοίβη». Τρία λοιπόν τα κουσούρια του: η παροιμιώδης τσιγκουνιά του. Η αθεράπευτη αλαζονεία του. Πράγμα που τον έκανε να μιλάει σχεδόν περιφρονητικά όχι μόνο για τους έλληνες συναδέλφους του, αλλά και για αρκετούς μεγάλους. Και το τρίτο η εμμονή του στο ίδιο αισθητικό μοτίβο. Με αποτέλεσμα οι τελευταίες του ταινίες, αποχυμωμένες από ζωντάνια και ουσία, να θυμίζουν, ως σχήμα, την προσωπική του αισθητική. Όμως ουδείς, ακόμα και ένας Τεό, αλάνθαστος!"
" Αστεράκια" , δεν είδαμε όμως!
ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ
"Ας είναι ελαφριά η κριτική , που σε σκεπάζει- Ο επικήδειος Δανίκα στον Αγγελόπουλο"
