Πλήθος προσκλήσεων έχουν σπεύσει από νωρίς να πάρουν θέσεις απέναντι από την εξέδρα των επισήμων και εκτυλίσσονται μοναδικές στιγμαί. Έγραφε ο Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του: " Θάρσειν δη φέις κοντρόλ, όταν γαρ προσκλήσεων συγγενών προσώπων ενεχειρίζοντο, κλέος πατρίδας φυλάττειν Θερμοπύλας και εξέδρας" . Και αυτό κάνουν οι ήρωες οι οποίοι
στέκοντες απέναντι της εξέδρος, φυλάσσουν επισήμους, φυλάσσουν Παπούλιαν, Παπαδήμον, Άνναν Διαμαντοπούλου Μπενάκη, φυλάττουσιν Άδωνιν, Τσίμπα έναν Βορίδην, Ραγκούσην, Θύμιον Λυμπερόπουλον, την μεγάλην αυτήν ημέρα της απελευθερώσεως των ταξί και της απελευθερώσεως από τον τουρκικόν Ζυγόν και Υδροχόον.
Συγχωρείστε μου κυρίες και κύριοι την συγκίνησίν μου, χάνω τα λόγια μου με όσα καλούμαι να περιγράψω, από της εποχής της Επαναστάσεως αντικρύζω αυτάς τας σκηνάς δι αυτό εκλήθην εσπευσμένως να σας μεταδώσω αυτή τη μεγελoiώδην παρέλασιν. Ζήτω ο Λουκάς Παπαδήμος, ζήτω το PSI, ζήτησαν οι κυβερνητικαί δυνάμεις, πάτωσεν η εθνική οικονομία, ζήτω αι εκλογαί της 29ης Απριλίου ή 6ης ή 13ης Μαίου .
Μοναδικές συγκινητικές στιγμές, συγχωρείστε μου το τσάκισμα της φωνής, αντίστοιχο του κυρίου Χρυσοχοίδη σε κλασικάς τηλεοπτικάς εμφανίσεις του. Αλλά πώς να αντέξει κανείς ενώπιον τοιούτου θεάματος. Στέκονται όρθιοι απέναντι της εξέδρος οι εκλεκτοί καλεσμένοι αψηφώντας ρευματοειδή αρθρίτιδα, γονυαλγία, γονατόπονο, αγκύλωση, περιοστίτιδα, οστεαλγία, ποδάγρα, ίκτερο, κίρρωση του ήπατος, εχινοκκοκίαση, έλκος του δωδεκακτύλου, μαγουλάδες, ψωρίαση, τουμπάνιασμα, διαβήτη, χάρακα, κορακόβηχα, οστρακιά , λύσσα, πανώλη, ανεμοβλογιά, κήλη, καταρράκτη και διάσεισιν εγκεφάλου.
Παρατηρούμεν επίσης τους άνδρας και τας γυναίκας του ΜΑΤ, να έχωσι εκτελέσει εις το έπακρον το καθήκον τους. Από της πρωίας της σήμεραν ψάχνωσιν τας τσάντας δια νεράντζια και γιαούρτια, εις τας οδούς¨Αμαλίας, ¨Οθωνος, Ακαδημίας, Πατησίων, Σπετσών, Ύδρας και των Ψαρών και των Δραχμών την ολόμαυρη ράχη, περπατώντας η Μέρκελ μονάχη. Καταχειροκροτούνται από τας προσκλήσεις τα ΜΑΤ, το ίδιο όσο και οι ελεύθεροι σκοπευταί, οι οποίοι είναι έξοχα ακροβολισμένοι εις άψογους σχηματισμούς, εις τα ξενοδοχειακά συγκροτήματα και φέρουν δάκρυα εις τους οφθαλμούς όλων και περισσσότερα δάκρυα περαιτέρω εις περίπτωσιν επεισοδίων από τα ένδοξα δακρυγόνα και χημικά, όπως ανέφερε επίσης ο Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του και ο Εμμανουήλ Καψής, εις τον χθεσινόν άψογον σχολιασμόν του Μέγκα Τσάνελος, με αποτέλεσμα να αναρωτηθεί ο Πάσχος Μανδραβέλης εις την Καθημερινήν, ότι δεν έχωμεν χούνταν, αφού ημπορούμεν να αναφερθώμεν ότι έχουμεν χούνταν. Γούνες Χουντάλας , κυρίες και κύριοι, η παρέλασις μεταδίδεται μετά διαφημίσεων λόγω των κρισίμων στιγμών που διέρχεται το έθνος με τοποθέτηση προιόντων, ομορφάαααντρα μουυυυυυυυ, βάζω και σως στην παρέλασιν δια να γλυστράει, συγχωρήστε την συγκίνησίν μου κυρίες και κύριοι.
... Και να η παρέλασις ξεκινάει με τας νοικοκυράς του Έθνους, που τάδωσαν όλα εις τα σούπερ μάρκετ, με τα μετρητά τους και τις πιστωτικάς κάρτας και τα κουπόνια του Πρώτου Θέματος. Καταλαιπωρημένες σέρνουν τα άδεια καροτσάκια τους και καταχειροκροτούνται από τους καταχειροκροτητάς ενώ οι επίσημοι καταχειροκροτούν το καρτέλ του ρυζιού των σούπερ μάρκετ. Μολών λαβέ έλεγον οι προγονοί μας, ΜΑLL Λαβέ οι ένδοξοί επίγονοι τους εις την εξέδραν.
Και να τώρα κυρίες και κύριοι η μεγάλη έκπληξη.. ακολουθεί ένα νέο πεζοπόρο τμήμα, οι γιαουρτωθέντες του έθνους. Δάκρυα συγκίνησης κυριαρχούν. Αυτοί είναι οι σύγχρονοι ήρωες. Έγραφε ο Μακρυγιάννης στα απομνηνονεύματα του " Θράσειν δή στραγγιστού Καλυβίων Πάγκαλου, όταν ήρωες εισί κεσέ Νταλάραν εις Ιλιον". Ταυτόχρονα αεροπλάνα εις έξοχους σχηματισμούς σχηματίζουν την λέξην " ΔΕΗ". Μοναδικό υπερθέαμα, ενώ τανκς από τα Jumpo διασχίζουν τη λεωφόρο Αμαλίας, ενώ ακολουθούν ταυτόχρoνα οι πατάται Νευροκοπίου εις άψογους σχηματισμούς των 60 κιλών, Μοναδικές στιγμές κυρίες και κύριοι, κλαίμε όλοι, από τα πρώτα δακρυγόνα που επιτέλους αρχίζουν να πέφτουν, μοναδικές στιγμές, αν όχι και τόσο μοναδικές αν το καλοσκεφτώμεν, αφού ένα τούτων με ηύρεν εις το Δόξα Πατρί. Διαφημιστικά μηνύματα και επανερχόμεθα, αν και χλωμόν το βλέπω , τέτοιο δακρυ έφαγε η Μαντόνα, κι έκανε κορμί κολώνα..."
